Rudzik na Bielanach

„Moim marzeniem jest stać się inspiracją dla ludzi"

Jak wyglądało Twoje życie przed 24 lutym 2022?

Zrozumiałam, że do tego dnia żyłam najlepiej, jak potrafiłam! Moje życie prze 24 lutym 2022 r. było kolorowe i szczęśliwe. Doceniłam je teraz. Oczywiście były też rozczarowania i smutki, ale mimo wszystko bardzo kochałam je takie i bardzo za nim tęsknię.

W Ukrainie odnosiłaś już swoje pierwsze sukcesy wokalne…

Śpiewem interesuję się od ponad 10 lat. Ale w 2014 roku zostałam zaproszona na profesjonalne lekcje wokalne przez młodego wokalistę, który brał udział w The Voice of Ukraine - Dmytro Eremenko. Jestem laureatką konkursów ogólnoukraińskich i międzynarodowych. Moje najlepsze doświadczenie miało miejsce w 2018 r., kiedy miałam 12 lat. Byłam uczestniczką krajowego finału sanremoJunior i wystąpiłam na największej państwowej scenie Ukrainy w Kijowie.

W 2019 roku brałam udział w projekcie Bright children of Ukraine i występowałem z ukraińskimi gwiazdami na jednej scenie na kanale telewizyjnym M1. Zostałam również finalistką wybitnego festiwalu muzycznego Chervona Ruta. Jesienią 2019 roku zostałam solistką projektu z orkiestrą symfoniczną pod kierownictwem narodowego artysty Ukrainy. To było niezapomniane przeżycie! Zawsze marzyłam o dużej scenie i spotkaniach z gwiazdami, ale moim największym marzeniem był udział w The Voice of Kids, ale teraz mam 16 lat i mam tylko możliwość wzięcia udziału w konkursie dla dorosłych. Przed wojną chciałam też wziąć udział w konkursie piosenki Blacksea games i zaplanowałam wiele występów i koncertów…

Kto jest Twoim idolem muzycznym?

Szczerze mówiąc nie mam żadnych muzycznych idoli. Ponieważ uważam, że każdy piosenkarz powinien być indywidualny i mieć swój własny styl. Ale bardzo podoba mi się twórczość Ariany Grande, Jessie J, Beyonce, a moje ulubione ukraińskie piosenkarki to Tina Karol, Jamala, Tayanna.

A znasz wykonawców z Polski?

Nigdy nie byłam w Polsce przed wojną i nie znam żadnych piosenkarzy. Tylko kilku reprezentantów na Eurowizji, ale nie znam ich nazwisk. Pamiętam Sarę James, która reprezentowała Polskę na Eurowizji Junior w 2021 i oczywiście Krystiana Ochmana.

Oleksandra Knysh była gościem specjalnym na gali JoséSong. Zródło zdjęcia: Urząd Dzielnicy Bielany m.st. Warszawy

Jak dowiedziałaś się o konkursie JoséSong?

Zobaczyłam ogłoszenie o konkursie JoséSong w liceum, do którego się zapisywałam. Postanowiłam więc napisać do Was, do organizatorów… Dawno nie występowałam na scenie, przez pandemię i wojnę. Na scenie Bielańskiego Ośrodka Kultury czułam ogromne wsparcie i podziw! To naprawdę interesujący i profesjonalny konkurs.

Ukraina wygrała Eurowizję!

Ukraina wygrała! Ukraina wygrała Eurowizję. To już nasze trzecie zwycięstwo! Dziękuję Polsce za największe wsparcie, nawet tutaj. I chcę też przeprosić za nasze jury... Nasi widzowie dali Polsce 12 punktów! My was kochamy! Nie znam osobiście laureatów i nie słyszałem ich na żywo. Ale to bardzo perspektywiczni muzycy! Jesteśmy z nich dumni! Mamy nadzieję, że walki zostaną przerwane i stan wojenny zostanie odwołany. A wtedy Konkurs Piosenki Eurowizji 2023 będzie miał swoje miejsce na Ukrainie. My i nasz prezydent jesteśmy prawdziwymi optymistami i wierzymy, że uda się zorganizować Eurowizję w Mariupolu. Ale teraz to miasto jest wielką ruiną... Myślę, że Eurowizja 2023 odbędzie się w Kijowie lub we Lwowie. Jeśli inne kraje pomogą nam odbudować Charków, to może się tam odbyć.

Jesteśmy bardzo źli na naszych jurorów nie tylko za stosunki polityczne z Polską. Jesteśmy źli, ponieważ Krystian Ochman jest naprawdę silnym wokalistą, a piosenka River jest bardzo piękna! Moimi faworytami były Wielka Brytania, Australia, Polska i oczywiście Ukraina. A wszyscy moi przyjaciele i krewni, którzy są na Ukrainie, głosowali na Polskę! Ale czekamy na polskiego reprezentanta na Ukrainie w 2023 roku i będziemy Was tam wspierać!

Jakie masz marzenia?

Mam wiele celów, które oczywiście zmieniły się z powodu wojny. Ale moim głównym marzeniem jest stać się inspiracją dla ludzi. Na szczęście jest to teraz możliwe, a nawet realne! Chcę być influencerem, który dzieli się różnymi historiami z życia ludzi. O moim życiu, o ludziach, którzy wspierają nasz kraj jako żołnierze, jako wolontariusze, jako piosenkarze. O ludziach, którzy przeżyli tę przerażającą wojnę, o ludziach, którzy z jej powodu przeprowadzają się do innego miasta, o ludziach, którzy zostają w swoim domu...

Jak wybuchła wojna, nagrałaś swoją relację z wojny dla UNICEFU…

W grudniu 2021 roku wygrałam konkurs dla młodych reporterów, który wspierał UNICEF. Kiedy wybuchła wojna, napisali do mnie e-mail i zaproponowali, żebym nakręciła ten film. W tamtych dniach, w moim  rodzinnym mieście Zaporożu, bardzo się baliśmy, a ja to pokazałam. Podzieliłam się z całym światem swoimi emocjami, czasem, kiedy byliśmy w schronie, syrenami, bólem, łzami…

Jak szybko musiałaś wyjechać z Zaporoża? Jak wspominasz podróż do Warszawy? Dlaczego wybrałaś właśnie Warszawę?

Opuściliśmy nasze miasto 6 marca, kiedy sytuacja w zaporoskiej elektrowni atomowej była bardzo niebezpieczna. Pojechaliśmy samochodem. Nasza droga trwała 5 dni. Nocowaliśmy za darmo u obcych ludzi i w centrach wolontariatu. Przekroczyliśmy granicę ze Słowacją, ale potem zdecydowaliśmy się pojechać do Warszawy. Wybraliśmy Warszawę, ponieważ jest tu dużo Ukraińców, a nawet naszych przyjaciół. A to jest dobre dla naszych serc i dusz! Lubię Polaków, ich wsparcie, pomoc i prawdziwą sympatię. Jest to kraj bez zgiełku i złości. Bardzo lubię też Wasze pierogi z truskawkami :)

Jak wygląda Twój dzień w Polsce?

Mój dzień zaczyna się o 6:00 lub 7:00 w dni powszednie. Robię makijaż, jem śniadanie i idę do polskiej szkoły. Mam tam 7 lekcji, a po nich mogę iść na spacer z mamą lub z moim przyjacielem Yarikiem z Energodaru (miasta w obwodzie zaporoskim, gdzie znajduje się Zaporoska Elektrownia Jądrowa, która obecnie jest zajęta). W weekendy dzwonimy do naszych przyjaciół z Poznania lub Olsztyna. Spotykamy się z nimi w Warszawie. Robiliśmy też wycieczki do Berlina i Poznania. A wielu moich przyjaciół jest na całym świecie: Polska, Szwecja, Niemcy, Francja, Hiszpania, Węgry, Słowacja. Moja najlepsza przyjaciółka postanowiła zostać w Zaporożu…

Czy jest duża różnica między szkołą w Polsce i w Ukrainie?

Formy kształcenia są zupełnie inne, bo na Ukrainie mamy 11 klas. Budynki szkolne są takie same. Ale koledzy z klasy są o wiele bardziej przyjaźni dla nowych, niespodziewanych uczniów niż Ukraińcy.

Jakim prezydentem jest Wołodymyr Zełenski?

Uważam, że jest to najlepszy prezydent nie tylko na Ukrainie, jest to najlepszy Prezydent na świecie! Jest bardzo mądry, szczery i odważny! Płakałam przez pierwsze dwa tygodnie wojny, kiedy oglądałam jego apele... Jesteśmy z niego dumni! On jest naszą nadzieją!

Autor zdjęcia: Jan Talarczyk

Oleksanda Knysh – 16-letnia uchodźczyni z Zaporoża, obecnie mieszkająca w Warszawie. Finalistka wielu ukraińskich konkursów i uczestniczka programów wokalnych dla młodzieży. Swój talent zaprezentowała również na scenie Bielańskiego Ośrodka Kultury – była gościem specjalnym na gali JoséSong. Po swoim występie została zaproszona do Suwałk na Międzynarodowy Festiwal Piosenki i Tańca Muszelki Wigier.

Artykuły z tej kategorii